Projekt ustawy o Obywatelskiej Inicjatywy Ustawodawczej
Prezentujemy nowy projekt ustawy o Obywatelskiej Inicjatywie Ustawodawczej (pdf) wraz z uzasadnieniem (pdf), który powstał w 2020 roku.
Fragment uzasadnienia: Jedną z podstawowych zasad demokratycznego państwa jest zasada zwierzchnictwa narodu, wyrażona w art. 4 ust. 1 Konstytucji RP. W praktyce współczesnych demokracji jako modelowe rozwiązanie przyjmuje się to, w którym naród sprawuje władzę za pośrednictwem swoich przedstawicieli wybieranych bezpośrednio w wyborach powszechnych. Jednak, obok takiej formy sprawowania władzy, w konstytucjach niemal wszystkich państw europejskich wyróżnia się także elementy demokracji bezpośredniej lub semibezpośredniej. Demokracja bezpośrednia (partycypacyjna) opiera się na założeniu, że obywatele powinni mieć zagwarantowaną możliwość osobistego udziału w życiu publicznym i procesach stanowienia prawa. Obie formy sprawowania władzy przez naród – pośrednia i bezpośrednia – zostały wymienione w art. 4 ust. 2 Konstytucji z 1997 r. Jedną z form demokracji bezpośredniej lub semibezpośredniej jest obywatelska inicjatywa ustawodawcza (dalej zwana także „OIU”). W prawie polskim, zgodnie z art. 118 ust. 2 Konstytucji, inicjatywa ustawodawcza przysługuje grupie co najmniej 100 000 obywateli mających prawo wybierania do Sejmu.
Obecnie szczegółowy tryb postępowania w tej sprawie określa ustawa z dnia 24 czerwca 1999 r. o wykonywaniu inicjatywy ustawodawczej przez obywateli (Dz. U. z 2018 r. poz. 2120). Ponad dwudziestoletni okres obowiązywania tej ustawy to wystarczająca perspektywa do weryfikacji prawidłowości jej funkcjonowania i oceny, czy spełnia ona rolę wynikającą z przepisów konstytucyjnych. Przede wszystkim, należy to oceniać na dwóch płaszczyznach. Po pierwsze, stworzenia takich wymogów formalnoprawnych dla procedury związanej z OIU, aby stanowiła ona realny i możliwie prosty mechanizm partycypacji obywatelskiej. Po drugie, zagwarantowania na etapie rozpatrywania projektów ustaw zgłoszonych w ramach obywatelskiej inicjatywy sprawnego i rzetelnego procesu ustawodawczego, gwarantującego podjęcie przez parlament obiektywnych decyzji co do propozycji prawodawczych przedstawionych przez obywateli. Innymi słowy, przepisy ustawowe powinny być tak skonstruowane, aby możliwie najpełniej realizować uprawnienia obywateli zagwarantowane w art. 118 ust. 2 Konstytucji RP, opierając się na założeniu, że sposób korzystania przez wyborców z konstytucyjnego prawa do wykonania inicjatywy ustawodawczej powinien być ułatwiony, a wymagania formalne ograniczone do minimum. Instytucje demokracji bezpośredniej powinny być sprawnym narzędziem, dzięki któremu obywatele mogą efektywnie wzmacniać państwo, uczestniczyć w życiu publicznym i wpływać na swoje prawa. Taki jest właśnie nasz nowy projekt ustawy o Obywatelskiej Inicjatywie Ustawodawczej. Zachęcamy do zapoznania się z jego pełną treścią:
Projekt ustawy o Obywatelskiej Inicjatywie Ustawodawczej (pdf) wraz z uzasadnieniem (pdf)
Projekt ustawy jest elementem projektu, który jest finansowany przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w ramach Programu: „Społeczny i gospodarczy rozwój Polski w warunkach globalizujących się rynków” – GOSPOSTRATEG. Obszar: pułapki słabości instytucji.
Popieram projekt ustawy, jak również każdy inny mechanizm partycypacji obywateli w realizacji naszych wspólnych potrzeb.
Popieram ideę takiej ustawy, ale uważam, że każda ustawa, aby była zrozumiała dla ogółu społeczeństwa nie powinna liczyc więcej niż trzy, no może ctery strony. Dokumenty stanowiące prawo muszą być zwiezłe. Moim zdaniem powinno się przywrócić w instytucjach stanowiących jakiekolwiek prawo stanowisko tzw. „przygłupa” (bodajże w zaborze austriackim było takie stanowisko), którego zadaniem było przeczytać, zrozumiec i zreferować autorowi projekt przepisu. Jeśli tego nie był w stanie zrobić, znaczyło to, że przepis jest zbyt zagmatwany. Ale uważam, że sama idea jest słuszna.
dokładnie. krócej i zwięźlej.
Inicjatywa jak najbardziej potrzebna, ale moim zdaniem projekt ze zbyt duza iloscia mniej znaczacych szczegolow ktore „zagluszaja” gl;owny sens ustawy. Za male tez otwarcie na popieranie inicjatyw za pomoca nowoczesnych technologii potwierdzania tożsamości (idea CyberDemokracji). No i wymog komitetow az 15 osobowych…
Popieram taką inicjatywę. Oby się udało przepchnąć….
Popieram projekt ustawy. Tylko rozwój państwa obywatelskiego tj. takiego w którym świadomi obywatele aktywnie partycypują w tworzeniu prawa, może poprawić jakość życia politycznego.
Popieram inicjatywę .Nasi wybrańcy po wyborach zapominają dla kogo mają pracować . trzeba Im to koniecznie przypominać. Bo do następnych wyborów mogą popełnić wiele złych rozwiązań , sprzecznych z interesem swoich wyborców i ogółu.
Inicjatywa jak najbardziej słuszna. Popieram opinie, ze projekt za dlugi. Emailem juz wczesniej proponowalem, zeby projekt obejmowal również referendum obowiązujące dla dla wladz ustawodawczej i wykonawczej.
popieram ustawę jako wyraz demokratycznego wyboru legislacji
1. Co się z tym projektem ustawy o Obywatelskiej Inicjatywie Ustawodawczej dzieje? Jest gotowy, no i…? Będzie to projekt obywatelski? A jeśli tak to kiedy zostanie zarejestrowany i będą zbierane pod nim podpisy?
2. Najważniejsza w tym projekcie jest możliwość elektronicznego składania podpisów poparcia. I nie ma większego znaczenia, czy byłoby to z wykorzystaniem nowo utworzonego Portalu Obywatelskich Inicjatyw Gospodarczych (Art. 5) czy w ramach Elektronicznej Platformy Usług Administracji Publicznej (ePuap). Jeśli tylko to udałoby się wywalczyć to powinno wystarczyć. Inne zmiany są dużo mniej istotne albo nawet, moim zdaniem zbędne. Przykład: jaki sens ma „przedłużenie okresu na zebranie poparcia 100 000 obywateli z 3 do 6 miesięcy” jeśli będzie możliwość poparcia w sposób elektroniczny?!
3. Dlaczego nie na wszystkie wiadomości wysłane do Instytutu są odpowiedzi?
Proponuję zmianę: Art. 16. 1. Nie później niż 14 dni po upływie okresu zbierania poparcia albo nie później niż po upływie 14 od dnia zakończenia zbierania poparcia w trybie określonym w art. 15 ust. 3, komitet:
1) informuje Marszałka Sejmu o zebraniu poparcia minimum 100 000 obywateli oraz przekazuje wykazy poparcia z własnoręcznym podpisem, albo
2) informuje Marszałka Sejmu, że projekt ustawy nie uzyskał poparcia 100 000 obywateli.